Klik sini untuk membeli Buku dan VCD Keadilan terbaru !
Faisal Mustaffa's Facebook profile


Bangkitlah Kaum Buruh & Petani
Menentang Ekstremis & Hipokrits!


~ faisal mustaffa online ~


 

Thursday, December 31, 2009

Faisal: BN Leaders Must Stop Being Hypocritical and Learn to Say "Sorry" and "Thank You"

Please refer to the link for the original piece at http://malaysiandigest.com/features/42-personality/1429-interview-with-political-writer-faizal-mustaffa.html


by Adli Shahar

Faisal Mustaffa is a political writer who had share many of his thoughts and ideas in www.cpiasia.net, an internet portal to The Centre for Policy Initiative,a non-profit organization who focus on providing the readers with accurate information on vital national issues.


He occasionally writes for KLpos.com, Malaysia Today, and Rocket newspaper and Tempo magazines.

The 38 years-old also currently works as a special assistant to Senator Tunku Abdul Aziz who is a member of Dewan Negara.

As for his experience, he was a Secretariat to BERSIH rally which was held in Kuala Lumpur on November 2007. He was also nominated for the latest Suaram's Human RIghts Awards and KLSCAH's Civil Society Awards.

He also currently involves in Rumah Anak Teater, a group which was set up by a group of young performance artistes.

Until today, he do enthusiastically writing his oipinion in his blog, www.faisalmustaffa.org.



MD: How do feel about Datuk Seri Najib Tun Razak’s administration since he became Prime Minister?
Faisal: I feel that he is trying very hard to salvage his reputation. Until today, the controversy surrounding Mongolian model, Altantuya's death by individuals closely linked to Najib, including the unanswered and unresolved questions regarding why she was murdered by explosives only available from the Defence Ministry when Najib was Defence Minister, and shady deals related to the purchase of a costly submarine, continue to elude us.

The serious human rights violations during Najib’s first 200 days in power include:

Continued use of emergency and detention-without- trial laws

Despite announcing the government’s review of the ISA as a result of increasing public calls for the legislation to be abolished, to date, the Najib administrative still have not signified any intention to repeal any of the emergency and anti-subversion laws and measures, especially the Internal Security Act 1960 and the Emergency (Public Order and Prevention of Crime) Ordinance 1969 (EO) and the Dangerous Drugs (Special Preventive Measures) Act 1985 (DDA) which provide for indefinite detention without trial.

9 individuals remain detained under the ISA and an estimated total of over one thousand individuals, including minors, currently being detained under the EO and the DDA.

Racial and religious intolerance

Racial and religious intolerance continued to deteriorate under the Najib administration despite his pronouncement of the ‘1 Malaysia’ concept, which supposedly promotes equality amongst all Malaysians.

Crackdown on assemblies and peaceful civil disobedience

In this period, Najib’s administration continued to be intolerant to the constitutionally- enshrined right to freedom of assembly and had arrested more than a thousand individuals who participated in peaceful assemblies.

Curbs on media freedom and attacks on alternative media

Under the administrative of Najib, the media remains tightly controlled via laws and regulations curbing free speech and restricting dissenting views.

The Najib government also continued its attacks on the alternative media and strengthened control over the Internet. Less than a week after his appointment, on 9 April 2009, a journalist from Merdeka Review, an online news website, was barred from covering Najib’s announcement of the new cabinet line-up. It was reported that when Merdeka Review contacted one of Najib's aides to seek clarification on the matter, it was informed that the decision was made by the Prime Minister's Office.

Most recently, in September, Malaysiakini, an online news website was investigated by the MCMC for a video clip of the ‘cow head protest’ posted on its website. The MCMC ordered Malaysiakini to bring down the video clip or face charges.

Human rights abuses by law enforcement agencies with impunity

Najib’s administration has not shown any concrete intention to reform the police force in this country, especially to implement all recommendations by the Royal Police Commission. Among other things, is to establish an oversight mechanism to look into all complaints against the police. Instead of the Independent Police Complaints and Misconduct Commission (IPCMC) as was recommended by the Royal Police Commission, the government passed the Enforcement Agency Integrity Commission Bill (EAIC) which appears to be unconstitutional.

Because of the failure to reform the police forms, abuses of power by the police remain rampant. Deaths in custody remain a matter of serious concern, with inquests into these cases either progressing extremely slowly or not held at all.

Further exacerbating the level of impunity in the police force, the government has extended the tenure of current under-performing Inspector-General of Police Musa Hassan for another year despite being widely viewed as having failed to carry out his duties and responsibilities in the past three years, with the increase in crime rates, failure to eradicate poverty and increasing human rights abuses.

In July, Teoh Beng Hock, an aide of a politician from the federal opposition Democratic Action Party (DAP), died while in the custody of the Malaysian Anti-Corruption Commission (MACC). Despite calls for a Royal Commission to be set up to investigate into the death of Teoh, the government set up a Royal Commission to study only the investigative procedures and left the investigation of Teoh’s death to an inquest which will be headed by only a magistrate. Considering that inquests held by magistrates are often extremely slow with many long overdue cases still pending in the courts, the Najib administration’s decision to leave the investigation into the death of Teoh to an inquest instead of a Royal Commission demonstrates the Prime Minister’s insincerity in ensuring justice and in ending impunity.


MD: How do you feel about the outcome of the last year’s March 8 general election?
Faisal: The voters have made a clear signal to the previous government that they want a political reform. It is not merely they support the opposition but the trustworthy among the BN's led government deteriorated.



MD: How do see the outcome of the next general election?
Faisal: It will be very interesting. It is like people would have to conduct their own EGM. The fiasco of Hassan Ali criticizing openly the leadership of keADILan and also the representatives of keADILan itself criticizing their own leadership have brought the level of the confidence among the voters deteriorated.

The voters have high hopes. I understand that within 5 years, the five states, or shall I minus one with regards to the undemocratic change of administrative in Perak; not very much change can the Pakatan Rakyat do. But they (the voters) are demanding. They don't like the politicians waste their time quarelling with each other and they have a list of demands that they expect their reps to solve.


MD: What are the positive and negative changes you have seen since the March 8 general election last year?
Faisal: Positive:
BN has realized their weaknesses and try very hard to transfer back the votes. Hence, we see that Najib's tactic is to implement Pakatan Rakyat's election campaigns manifesto. Look at 1 Malaysia.

Negative:
BN could not accept their loss. We see a set of cabinet members are among the people who lost in the elections. It was clearly that these people were already rejected by the people. Now we seethe Dewan Negara is like a dump-site by putting these lost members remain in the cabinet.



MD: What do you think about the crisis faced by Pakatan Rakyat due to conflicting political interests/ideology?
Faisal: That is what I call democracy - to have different opinions and their opinions were incredibly respected. But on top of that, I feel that Pakatan Rakyat representatives themselves do not understand their party ideology. Seldom we see that their actions and statements contradicted with the party's constitution.



MD: What is 1Malaysia to you and how do you feel about this initiative by our Prime Minister?
Faisal: Rhetoric. You see UMNO showing their index finger in their party's assembly where the party are only meant for Malays. You see MCA doing the same thing.


MD: Do you feel there’s improvement in racial unity despite our diversity of cultures and religions in recent times or were we more cohesive in the past (during our parent’s time)?
Faisal: Absolutely no. Read Utusan Malaysia and you see how they put hatred among Malays to other races. If we have Utusan reports in other countries, they might already have racial conflict; another May 13?



MD: Do you feel Samy Vellu should step down as MIC president?
Faisal: Of course. He should but is he willing? The Indians are divided.



MD: What’s your opinion with regards to race politics?
Faisal: It is a divide and rule that was proposed by the British. We have this for over 50 years. They maintain it in the BTN's curriculum. Everybody knows it well.



MD: How do feel about the notion of a unity government between PAS and UMNO?
Faisal: UMNO realized that they are losing malay votes. PAS and UMNO have tried to formed a coalition in Alliance during Tun Razak's era but it failed due to different ideologies. Now UMNO is pushing for it again. They clearly know that PAS would not accept the offer but that is how they play it.



MD: What’s your take on the New Economic Policy?
Faisal: It doesn't help the people at large. The Malays are still behind. Because of NEP they tend to wait for subsidies. Only the cronies benefiting from it. We see that the gap between the rich and poor is extending. This is also what happening during the Suharto era.

You talk about the Malay rights. But how do you define Malays? Who are Malays? Javanese in Indonesia don't cal themselves Malay neither do the 'orang asal'.

They are also Chinese and Indians who are poor. Who are going the help this clusters?



MD: How do feel about the our education system and the youths of today?
Faisal: Education system was also scrapped. Anwar (Ibrahim) has tried to improve the education system while he was the minister but he was ousted then.

The university students are exam oriented. They forgot what they learn and don't bother to practice during their work. They openly admit that getting universities is only to get a scroll. When they go out to work, they don't perform.

The most important thing is that we have University and College University Act 1971 (AUKU) in our legislation which do not allow the students to express their feelings. Thus, they became immature and being spoon fed.



MD: Do you think sex education should be implemented extensively in our schools?
Faisal: Of course. Then, they understand what is relationship, AIDS, etc. With sex education, the youth will have an early picture of sexual relationship. That is how you curb the 'sumbang mahram', unsafe sex etc.



MD: How do you feel about political aide Teoh Beng Hock’s death and the way the authorities have been handling the inquest?
Faisal: You need a man's life to stop MACC from doing stupid investigations. From the death of Beng Hock, a lot more people how corrupted the MACC is. MACC was investigating a corrupt practice of an exco member who misuse the government's money on purchasing flags? And you interrogated until whee hours? MACC can investigate more serious corrupt practice than this one.

The inquest: Everybody knows that Beng Hock died before he was being thrown out. The blood was not spreaded. You can't have that situation, without blood spreading from the head if you fall from 14th floor. How do you justify the bruises?


MD: What are some changes you’d like to see in this country and its administration?
Faisal: Improving the human rights aspect. Then, we can see people feel more appreciated. For the leaders, I urge them to stop being hypocrytical. Learn to say "sorry" and "thank you".

 

 

Wednesday, December 30, 2009

Rasukan Seni Pascamoden Jejas Industri Seni Tampak?


Pautan lain di KLPOS dan ARTERI.

Pada zaman rasukan seni pascamoden ini, sesetengah golongan artis ternyata tidak perlu lagi bergantung kepada komoditi atau pasaran untuk ‘menjual’ karya mereka dan seterusnya bergaya dengan wang yang banyak hasil kerja jerih perih. Hanya hasilkan karya yang provokatif saja mampu menaikkan nama mereka. Menjadi popular seperti ‘rock star’.

Bermula dengan seni Pop, iaitu memberi penekanan kepada objek-objek popular pada ketika itu, dan material-material urban kegilaan masyarakat dipaparkan dalam seni, maka Seni itu sendiri telah diangkat ‘popular’. Ironisnya.

Persoalan tentang kualiti artistik berbanding populariti artis dalam konteks sosial telah pun diperkatakan oleh Hauser. Artis yang lebih menjual pada falsafah dan pemikiran beliau, tetapi karya seni itu sendiri dibiarkan lompang dan telanjang.

Contohnya Damien Hirst dengan karya-karya beliau yang dikatakan ‘sampah’ oleh para Stuckist, tapi dengan karya itu mampu menjulang nama beliau dan seterusnya diangkat khalayak.

Salah seorang artis muda, Alina Abdullah berkata, imej ‘rock star’ seseorang artis ini adakalanya berupaya untuk mengangkat juga darjat seni dengan imej disenangi khalayak, tapi mampukah populariti ini kekal tekal?
Seharusnya bukan sahaja melihat pada diri artis itu tetapi karya itu sendiri dan penerimaan dalam khalayak. Bukankah telah berkali dilaung Barthes, the author is dead?

Alina merupakan salah seorang daripada 42 artis yang menyumbang karya mereka dalam pameran lukisan “Seni Muda / Young Art".

Pameran yang dirasmikan oleh peguam hak asasi manusia muda, Amer Hamzah Arshad itu akan berlangsung di RA Fine Arts Gallery di Jalan Tun Razak bermula 24 Disember 2009 sehingga 5 Januari 2010.

Di dalam ucapannya, Amer menegaskan mengenai lukisan sebagai salah satu platform untuk berekspressi dan merupakan hak asasi setiap insan.

Seni ialah sebahagian daripada hak asasi manusia tidak mengira latarbelakang; kepercayaan, bangsa, keturunan dan budaya.

Menurut Deklarasi Hak Asasi Manusia Sejagat 1948, setiap daripada kita bebas untuk berfikir mengenai apa yang kita fikirkan patut untuk diketengahkan. Tidak ada sesiapa boleh menghalangnya. Setiap daripada kita juga bebas untuk berkongsi ide-ide tersebut dengan yang lain sungguhpun mereka itu daripada Negara asing (artikel 19).

Sungguhpun hak untuk kebebasan bersuara kekal sebagai suatu yang imperatif, ia menjadi suatu yang sama penting yang perlu diambilkira terutama sekali dalam bidang politik, ekonomi, sosial dan budaya.

Lukisan dan arca adalah sebahagian daripada cabang seni yang secara nalurinya juga memberi lapangan kepada artis untuk meluahkan isi hati mereka.

Seni melingkungi pemikiran, tubuh, nyawa, kapasiti intelek, emosi gerak hati; yang mana keseluruhannya penting sebelum sesebuah hasil kerja disiapkan – pemikiran menjadi factor kritikal yang mempengaruhi potensi.

“Namun kita berada di dalam keadaan kemungkiran mental di mana ia mengganggu artis dalam menggunakan pemikiran, tubuh dan nyawa lantas gagal untuk untuk menterjemahkannya melalui kapasiti yang ada, “ kata Amer dalam ucapan perasmiannya.

Di dalam pameran ini, artis-artis menampilkan gaya masing-masing yang jelas mempunyai mesej-mesej tertentu yang disampaikan.

Salah seorangnya ialah Husni Osman yang mendapat ilham daripada pelbagai versi risalah skim cepat kaya yang bertaburan di dalam peti surat rumah beliau. Lalu beliau menanya dirinya sendiri, “masakan sesiapa boleh jadi kaya dengan bergoyang kaki sahaja?.”

Lukisannya yang lain juga menceritakanpPandangan seorang pendatang tanpa izin Indonesia mengenai isu 'Ganyang Malaysia' baru-baru ini melalui lukisannya, SimPATI.

Artis Mohd Khairul Izham pula berkata memandangkan manusia sekarang sanggup berbuat apa sahaja demi wang, beliau telah menghasilkan sebuah lukisan berjudul ‘Hidden Beneath the Mask’.

Melalui lukisan tersebut Izham berkata orang sanggup berbunuhan untuk mendapat jutaan ringgit, sanggup menconteng wajah mereka sendiri dengan senyuman keji. Mereka juga sanggup berpura-pura tidak bersalah dengan memakan rasuah.

Labels:

 

 

Monday, December 28, 2009

Penghargaan Buat Seniman Muda





Untuk lihat siarannya, sila klik kepada pautan ini.

Seringkali galeri-galeri ternama sering memanggil artis-artis yang bernama untuk menghiasi galeri mereka. Dengan adanya nama-nama besar sebegini, harga-harganya juga sudah tentu mahal.

Artis-artis muda pula tidak diberikan banyak peluang untuk mempamerkan hasil-hasil mereka. Alasan yang diterima oleh pengusaha-pengusaha galeri - "mereka ni siapa?"

Jadi, bagaimanakah artis-artis muda ini dapat bertapak sekiranya tidak diberi peluang langsung? Adakah penggemar-penggemar lukisan hanya mahu mengumpul lukisan artis-artis bernama sahaja?

Nilai sebuah lukisan itu amat subjektif. Seseorang itu mungkin tidak dapat menghargai sesebuah lukisan itu tetapi dianggap sesuatu yang amat bernilai bagi orang yang lain. Terpulang kepada sesebuah galeri itu meletakkan harga kepada sesebuah hasil seni itu.

Dalam aspek mualmalat, sesebuah kontrak itu termaktub apabila ada akad; maknanya kedua pihak, penjual dan pembeli setuju dengan harga yang diletakkan. Sekiranya tidak, kontrak tidak akan termaktub dan urusan jual-beli tidak berlaku.

Dari segi ekonomi pula, sesebuah permintaan (demand) itu wujud sekiranya ada tawaran (supply). Bagaimana pembeli mahu mendapatkan sesebuah lukisan atau sekurang-kurangnya diberi peluang untuk menilai sekiranya pengusaha galeri itu sendiri yang tidak memberi peluang?

Pemasalahan sebeginilah menjadi cabaran kepada pemilik RA Fine Arts Gallery, Raja Ahmad Aminullah untuk mengumpul seramai 42 pelukis muda yang rata-ratanya tidak ada nama di dalam industri seni tampak dan mengumpulkannya dalam satu pameran; "Seni Muda / Young Art".

Pameran yang dirasmikan oleh peguam hak asasi manusia muda, Amer Hamzah Arshad itu akan berlangsung di galeri tersebut di Jalan Tun Razak bermula 24 Disember 2009 sehingga 5 Januari 2010.

Amer yang menyambut baik usaha yang dibuat RA Fine Arts juga merupakan pertama kali merasmikan sesebuah pameran lukisan sungguhpun tidak menyangkal sebagai salah seorang pengumpul pelbagai hasil seni termasuk lukisan.

Di dalam ucapannya, Amer menegaskan mengenai lukisan sebagai salah satu platform untuk berekspressi dan merupakan hak asasi setiap insan.




Seni sebagai cabang Hak Asasi

Seni ialah sebahagian daripada hak asasi manusia tidak mengira latarbelakang; kepercayaan, bangsa, keturunan dan budaya.

Menurut Deklarasi Hak Asasi Manusia Sejagat 1948, setiap daripada kita bebas untuk berfikir mengenai apa yang kita fikirkan patut untuk diketengahkan. Tidak ada sesiapa boleh menghalangnya. Setiap daripada kita juga bebas untuk berkongsi ide-ide tersebut dengan yang lain sungguhpun mereka itu daripada Negara asing (artikel 19).

Di Malaysia, kebebasan untuk bersuara dijelaskan dalam Perlembagaan Persekutuan Artikel 10 (1) (a) yang mana menjadi kitab utama alam perundangan Negara. Namun, hak tersebut bukannya hak mutlak di mana ia diperuntukkan seperti yang dinyatakan di dalam Artikel 10(2) dan (4) dalam Perlembagaan yang sama.

Di Negara ini, sungguhpun Perlembagaan memberi kebebasan kepada setiap rakyatnya untuk bersuara, tetapi terdapat beberapa akta yang bercanggah dengan kebebasan tersebut seperti Akta Keselamatan Dalam Negeri 1960, Akta Rahsia Rasmi 1972, Akta Hasutan 1948, Akta Penerbitan dan Percetakan 1984 dan Akta Universiti dan Kolej Universiti 1971.

Sungguhpun hak untuk kebebasan bersuara kekal sebagai suatu yang imperatif, ia menjadi suatu yang sama penting yang perlu diambilkira terutama sekali dalam bidang politik, ekonomi, sosial dan budaya.

Lukisan dan arca adalah sebahagian daripada cabang seni yang secara nalurinya juga memberi lapangan kepada artis untuk meluahkan isi hati mereka.

Seni melingkungi pemikiran, tubuh, nyawa, kapasiti intelek, emosi gerak hati; yang mana keseluruhannya penting sebelum sesebuah hasil kerja disiapkan – pemikiran menjadi faktor kritikal yang mempengaruhi potensi.

Namun kita berada di dalam keadaan kemungkiran mental di mana ia mengganggu artis dalam menggunakan pemikiran, tubuh dan nyawa lantas gagal untuk untuk menterjemahkannya melalui kapasiti yang ada.

Selain itu, sektor perbadanan di mana wang dan ekonomi menjadi keutamaan, atau kerajaan yang mengongkong interpretasi budaya. Terdapat juga pihak ketiga; galeri, pengurus, penerbit, broker atau promoter yang bertindak bagi pihak artis, agen penjual bahan-bahan seni serta menyediakan tempat untuk "bersuara".

Selain lukisan, "Seni Muda / Young Art" juga mempamerkan skulptur dan instalasi artis-artis muda. Di antaranya ialah Lisa Suriani, Abdul Hanif, Anisa Abdullah, Mia Farizza dan Noriza Arzain.

Kesemua lukisan-lukisan yang dipamerkan dijual pada harga tidak melebihi RM1000 tidak kira saiz lukisan. Itu yang menjadikan setiap daripada kita mampu untuk memiliki lukisan dan menjadikan seni itu bukan sebuah aset eksklusif.

Labels: ,

 

 

Friday, December 25, 2009

Sudah Potong?

Edisi sunat di pautan ini.



Bagi mereka yang mengharapkan internet sebagai sumber utama dalam kerja seharian, mereka ini sering mengeluh mengenai kelembapan internet. Ramai juga yang rasa tertipu dengan iklan besar-besaran dan amat khatir dengan tawaran-tawaran menarik daripada pembekal perkhidmatan jalur lebar. Sungguhpun jalur lebar menjadi keperluan di dalam melayari internet, mereka masih gusar selepas perjanjian belian ditandatagani. Bagaimana pula perkhidmatan lepas jualan? Bagaimana pula jaminan peralatan yang dibeli? Di Malaysia, kita menggunakan perkhidmatan jalur lebar pada kelajuan dua megabit sesaat dengan menggunakan teknologi kabel (seperti ADSL) dan teknologi tanpa wayar seperti 3G/HDSPA dan WiMax.

Adakah kita pernah bertanya kepada diri sendiri; apa yang menyebabkan WiMax menjalankan pengiklanan besar-besaran dalam mempromosikan jalur lebar? Pada masa yang sama, adakah kita tahu mengenai situasi sekarang dan prasarana yang disediakan sekiranya orang awam termakan dengan pujukan promosi tersebut? Adakah tawaran itu berbaloi? Adakah bakal pelanggan dapat pulangan dengan pembelian mereka?

Mereka perlu sedar bahawa bagi kelajuan 100 megabit sesaat, pengguna di Singapura membayar hampir USD 85 (RM286.56) atau USD10.20 megabit sesaat. Di Malaysia, bagi empat megabit sesaat, pengguna jalur lebar membayar USD 76. Vietnam pula membayar USD50.55 atau USD 16.85 megabit sesaat.

Bagi kos jalur lebar di Indonesia dan India juga, penggunaannya juga lebih ekonomik.



Fungsi Telekom


Fenomena ini berpunca daripada dasar monopoli yang diamalkan oleh kerajaan sekarang. Buat masa ini, hanya pembekal utama bagi jalur lebar iaitu Telekom Malaysia (TM). TM diberikan hak mutlak. Perjanjian perkongsian ini berlandaskan kepada Projek Jalur Lebar Berkuasa Tinggi (HSBB). Projek pelaburan tersebut bernilai RM8.9 billion dari TM dan didokong oleh RM4.2 billion pelaburan lain oleh kerajaan.

Menurut laporan akhbar New StraitsTimes bertarikh 11 Mei 2009 yang mendapat keluhan Pengarah Eksekutif Jaring Communications Sdn Bhd, Dr Mohamed Awang Lah, beliau mengalami kekangan untuk melebar luaskan pembekalan jalur lebar akibat dasar yang dijalankan oleh kerajaan.

Suruhanjaya Komunikasi dan Multimedia (MCMC) dikatakan telah membekukan spektrum 2.5 gigahertz sehingga membantutkan rancangan Jaring.

Justeru, Pengarah Eksekutif itu merujuk kepada penggunaan jalur lebar di Malaysia perlu diberi terma berbeza supaya orang ramai tidak membandingkan jalur lebar di Malaysia dengan negara-negara setanding yang lain.

Laporan tersebut juga melaporkan keluhan daripada Packet One Networks (M) Sdn Bhd (P1) yang memperkenalkan WiMax. Dengan matlamat kerajaan untuk mencapai penetrasi 50% pada tahun 2010 daripada rakyat mendapat akses kepada jalur lebar, P1 menjalankan pengiklanan besar-besaran dengan harapan mendapat bantuan daripada kerajaan. Bagi mencapai matlamat dalam jangkamasa 19 bulan dari Mei 2009, mereka perlu mendapat 1.5% populasi negara ini mendapat akses kepada jalur lebar. Namun, dengan iklan di sana-sini, merayu dalam tv dan sebagainya, ramai orang termakan dengan tawaran tetapi malangnya, mereka mengeluh tentang perkhidmatan tidak memuaskan.

Mungkin P1 sedar bahawa kekangan yang dihadapi. Tetapi, mereka optimistik dalam perkara ini. Justeru, P1 menelah untuk mencapai 35 peratus sehingga penghujung tahun 2009, 45 % populasi dalam 2010 dan 60% dalam tahun 2012. Berbeza dengan Mohamed Awang Lah , ia menjadi suatu yang amat sukar untuk mencapai 80% populasi jalur lebar dalam jangkamasa lima tahun.


Kualiti Di Bawah Paras

Sekiranya kita melihat kajian yang pernah dijalankan oleh Universiti Oxford yang dijalankan dari Mei hingga Julai 2009, Malaysia ditempatkan di tangga 48 daripada 66 negara dalam penggunaan jalur lebar.

Kajian tersebut menyatakan Malaysia setaraf dengan negara-negara sepeti Arab Saudi, Filipina , Pakistan , Morocco , Vietnam dan Indonesia . Negara China , Brazil dan Thailand pula berada di hadapan Maaysia dalam kualiti jalur lebar tetapi masih tetap berada di bawah paras kualiti yang ditetapkan.

Negara yang berada di tangga atas Malaysia dalam jalur lebar ialah Singapura, Britain, Australia , Sepanyol, Turki dan Ukraine manakala Switzerland, Amerika Syarikat, Russia, Taiwan dan Hong Kong berada di tahap yang memberangsangkan.

Kajian yang sama juga meletakkan negara Korea, Jepun, Sweden, Lithuania, Bulgaria, Latvia, Netherlands, Denmark dan Romania dikenalpasti sebagai negara yang membekalkan perkhidmatan jalur lebar untuk masa hadapan.

Merujuk ekpada statistik yang dikeluarkan oleh Bank Dunia, setiap 10% peningkatan daripada penetrasi jalur lebar membantu meningkatkan pertumbuhanekonomi sebanyak 1,2%.

Semasa membaca ucapannya, Perdana Menteri pernah menyatakan bahawa pertumbuhan negara dijangka sebanyak 6%. Adakah telahan 50% penetrasi jalur lebar dibahagikan kepada 1.3% akan membawa kepada angka 6%? Inikah formulanya bagi mencapai peratus pertumbuhan tersebut?

 

 

Thursday, December 24, 2009

2010 Bermula dengan Filem Pari-Pari?





Oleh: Esan Samat dan Faisal Mustaffa

Banyak filem dikeluarkan pada tahun 2009. Atas sokongan dari Filem Nasional Berhad (Finas), sumber kewangan dapat diatasi dan penggiat filem dapat bernafas. Dengan sekatan filem luar dan arahan wajib tayang kepada filem tempatan menjadikan orang tempatan tidak mempunyai banyak pilihan dan terpaksa menonoton filem melayu di pawagam.

Pernah waktu dulu sewaktu menuntut di universiti, kami gemar untuk menonont wayang di hujung minggu dan sering melihat apakah cerita-cerita baru untuk ditonton. Kami hanya akan menonton filem Melayu hanya apabila tiada lagi filem luar yang belum ditonton. Alasan teman-teman, “tunggu Raya tahun depan mesti keluar tv”.

Aku agak sedih dan terkilan apabila filem tempatan, Karaoke tidak mendapat layanan yang sama dengan filem-filem yang lain seperti dianaktirikan. Karaoke hanya dibenarkan di pawagam selama tujuh hari dan hanya di satu pawagam; GSC Mid Valley. Pulak tu, filem tersebut ditayangkan di International Screen.

Adakah hanya kerana filem tempatan ini menang d Pesta Filem Cannes dan Cakgary, lucut statusnya sebagai filem tempatan?

Aku begitu berharap dengan filem-filem tempatan akan meningkat maju di tahun mendatang. Tetapi kita bermula lebaran baru ini dengan sebuah filem yang mencampur-adukkan Bewitched, Aladdin dan Beauty and The Beast. Filem Duhai Si Pari-pari keluaran Tayangan Unggul menjadi penutup untuk filem Melayu pada tahun 2009 dan merupakan pembukaan tahun 2010.

Persoalannya, adakah sekiranya kita bercakap soal pari–pari, ia hanya berkisar di ruang lingkup yang sama saja?

Duhai Si Pari – Pari arahan Azmi Mohd Hatta mengisahkan Saydon, seorang jejaka yang lurus bendul menganggap hidupnya telah sempurna dengan kehadiran Mala. Pada masa yang sama, Mala hanyalah mempergunakan Saydon (laknan Que Haidar) untuk kepentingan dirinya dan kekasihnya, Budi.

Kemudian, bermulalah kisah teko ajaib yang ada pari-pari yang mampu memakbulkan apa sahaja imipian. Jadi, apa yang lainnya dengan “I Dream of Ginie?” Bahasa?

Jadi, adakah tidak adil sekiranya kita mengambil Duhai Si Pari-pari ini sebagai contoh filem Melayu yang gemar menciplak filem luar? Di zaman 80an juga kita dapat saksikan filem sebegini ang lebih teruk keadaannya; Bujang Selamat lakonan Faizal Hussein yang serupa dengan Karate Kid. Mujur Bujang Selamat tidak ke panggung antarabangsa. Kalau tidak, sudah tentu Bujang Senang dapat surat saman. Finas tidak akan terkecuali.

Perkara pertama yang terlintas di fikiran selepas menonton filem ini ialah, mestikah menggunakan nama watak yang lawak untuk naskah yang bergenre komedi? Ataupun telah termaktub yang skrip komedi sewajibnya menggunakan nama–nama watak yang lawak juga? Kadang kala nama–nama watak yang sebegitu akan menyentuh sensitiviti sesetengah manusia.

Mungkin tarikan kepada filem ini ialah kepada pelakonnya. Filem narrator komedi ini menelan belanja RM1.4 juta dilakonkan oleh Que Haidar , Liyana Jasmay, Harun Salim Bachik.

Lakonan Presiden Seniman yang baru,iaitu Harun Salim Bachik agak mengkagumkan. Karisma beliau sebagai pelakon sangat terserlah. Lakonan bersahaja beliau telah menenggelamkan para pelakon utama untuk filem Duhai Si Pari–Pari ini.

Liyana Jasmay sebagai Pelakon Wanita Terbai Festival Filem Malaysia 2008 tidaklah membanggakan. Ditambah lagi dengan beberapa kesan khas ( CGI ) yang kurang menarik dan kurang berkesan sedikit sebanyak telah merencatkan fokus penonton.

 

 

Wednesday, December 23, 2009

UMNO Pulau Pinang Lebih Layak Jadi Pembangkang Berwibawa

Untuk sebarang tempahan buku di atas, klik di TOKOBUKU


Edisi sunat di sini.

Gembira dan bersyukur rasanya apabila UMNO Pulau Pinang menuntut jawatan Pengerusi BN (sebut Barisan Nasional) dari Gerakan (Parti Gerakan Rakyat) atas prestasi Gerakan selama tiga dekad gagal dalam mentadbir negeri itu sehingga jatuh ke tangan pembangkang.

Di dalam sebuah Negara demokrasi, pembangunan mestilah berdasarkan kepada pembangkang yang mampu bersifat kritikal bagi memberi check and balance dalam urustadbir baik. Pembangkang perlu bersikap proaktif dan memantau setiap langkah pemerintah. Namun, perkara ini tidak diperlihatkan di Pulau Pinang.

Masalah yang berlaku di Pulau Pinang ialah bilamana Pengerusi BN sebagai pembangkang ialah dari Gerakan manakala di peringkat Dewan Undangan Negeri (DUN) pula dari UMNO. Ini kerana Gerakan tidak mempunyai wakil DUN di Pulau Pinang.

Presiden Gerakan, Tan Sri Dr Koh Tsu Koon menolak permintaan pemimpin UMNO Negeri dengan alasan jawatan itu telah disandang oleh para pemimpin Gerakan selama lebih 35 tahun dan tidak perlu dibangkitkan lagi.

Kenyataan tersebut sememangnya telah memakan diri sendiri. Zahid Hamidi menyangkal kenyataan Koh dengan mengatakan bahawa Negara ini bukannya coup d'etat (pengambilan kuasa dengan tidak berlandaskan perlembagaan)

Selepas cadangan itu diperbesarkan oleh media, Gerakan mula cuba menunjukkan taring mereka yang tumpul. Pemangku Pengerusi Gerakan Pulau Pinangm Teng Chang Yeow memberi amaran untuk jangan memperlekehkan pihaknya dengan menuntut agar diserahkan kedudukan Pengerusi Barisan Nasional (BN) yang disandang mereka sejak lebih tiga dekad lalu. Beliau juga berkata pihaknya kini memainkan penting dalam usaha merampas balik kerajaan negeri daripada Pakatan Rakyat.

Alasan UMNO untuk Ambilalih

Perhubungan Umno Pulau Pinang , Datuk Seri Dr. Ahmad Zahid Hamidi yang menuntut jawatan tersebut berkata bahawa tuntutan itu wajar kerana UMNO mempunyai bilangan Adun terbanyak di peringkat negeri iatu 11 orang dan tiada wakil dari komponen BN yang lain termasuk Gerakan.

Di dalam politik, sungguh banyak kebetulannya. Zahid Hamidi bersuara mengenai hal ini hampir setiap hari sehinggakan Pengerusi BN merangkap Presiden UMNO menasihati supaya kedua-duanya, Zahid dan Tsu Koon tidak lagi membincangkan perkara itu lagi.

Gembar-gembur ini berlaku apabila umum didedahkan dengan berita kehilangan enjin General Electric J85-21A untuk pesawat pejuang 1-penumpang F-5E Tiger dari Lapangan Udara Sungei Besi baru-baru ini. Kita juga dikejutkan bahawa rupa-rupanya bukan sebuah tetapi dua telah kehilangan pada tahun 2007 di Butterworth ketika Najib Razak menyandang portfolio Menteri Pertahanan. Tiba-tiba kedua-duanya bersuara tentang isu Pulau Pinang. Umum ketahui bahawa Gerakan tidak mahir dalam politik rabun-merabun dan menjadi seekor lagi kambing hitam UMNO.

Apa jua kenyataan yang dikeluarkan oleh wakil Gerakan akan memakan diri sendiri. Pemangku Pengerusi Perhubungan Gerakan Pulau Pinang Teng Chang Yeow berkata kepada media pada 21 Disember, "jadi, untuk mengatakan Gerakan tidak aktif adalah satu kenyataan sangat mengarut".

Persoalannya, apakah sesakan drastik yang dibuat Gerakan sejak tumbang pada 8 Mac? Antara lain, mereka mendesak Kerajaan Pulau Pinang menghormati bangsa lain dengan mempamer tanda jalan dalam pelbagai bahasa. Adakah itu desakan terbaik yang dapat dilakukan Gerakan? Apakah tugas semudah itu tidak dapat dibuat Gerakan selama bertakhta selama 35 tahun? Sekelip mata sahaja Timbalan Ketua Menteri, Prof Ramasamy mengarahkan pihak berkuasa tempatan menggantikan tanda-tanda jalan kepada bahasa lain. Dan Gerakan terus senyap/


Beza Gerakan dan UMNO

Gerakan sebuah parti berbilang kaum manakala UMNO parti untuk bangsa Melayu dan membuka keahlian kepada mamak seperti Senator Shahrizat Abdul Jalil yang kemudiannya diberi jawatan tertinggi dalam sayap wanita.

Oleh itu, Gerakan akan mempunyai masalah untuk bersaing dengan Pakatan Rakyat. Sekiranya rakyat memilih parti berbilang kaum, apakah rasionalnya menukar pangkah kepada Gerakan? Pengundi akan ternyata memangkah UMNO sekiranya mereka bersifat perkauman.

Gerakan juga mempunyai pendirian berbeza mengenai Akta Keselamatan Dalam Negeri (sebut akta zalim) yang meminta agar akta tersebut dipinda. UMNO mahu ianya dikekalkan. Gerakan telah membuat pendirian selamat tetapi mereka tidak menyedari pendirian tersebut tidak kuat memenangi hati rakyat. Mereka seharusnya bersifat tegas; kekal atau mansuh terus.

Begitu juga dengan pendirian mereka tentang kebebasan bersuara. Mereka kononnya menyokong prinsip kebebasan tetapi bersetuju beberapa buku diharamkan. Kes yang jelas ialah apabila buku Muslim Women and the Challenges of Islamic Extremism terbitan Sisters in Islam diharamkan.

Tan Sri Dr. Koh Tsu Koon yang kemudiannya dilantik sebagai Menteri di Jabatan Perdana Menteri melalui pintu belakang dengan memasuki Dewan Negara juga menghadapi masalah sebagai menteri.

Beliau yang tidak menyedari bahawa beliau hanya seorang senator cuba menunjuk kehebatan dengan bersuara di Dewan Rakyat. Tetapi tidak menyedari di dalam Peraturan Tetap Dewan, senator tidak dibenarkan berucap sekiranya bukan mengenai portfolionya. Dia dikritik hebat kerana tidak muncul di Dewan Rakyat untuk menjawab masalah kementeriannya dan beliau juga jarang hadir di sessi Dewan Negara. Beliau ternyaa gagal dalam KPI nya sendiri.

Lihat bagaimana reaksi UMNO. Mereka sanggup mendesak Koh Tsu Koon, Dr Teng Hock Nan (Pengerusi Perhubungan Negeri Gerakan) dan bekas Ahli Parlimen Bukit Bendera Chia Kwang Chye untuk memohon maaf kepadanya. Kes merujuk kepada Ketua UMNO Bahagian Bukit Bendera Ahmad Ismail yang menyifatkan kenyataan bukan Melayu sebagai pendatang.

Ahmad Ismail didapati bersalah oleh Jawatakuasa Disiplin UMNO dengan digantung selama tiga tahun selepas pilihan raya kecil Permatang Pauh tetapi ditarik balik awal bulan ini. Inilah permainan kabur-mengabur yang dikehendaki dalam Parti seperti UMNO dalam memenangi Melayu.

Pada waktu itu, penyokong Ahmad Ismail secara berani mengoyakkan poster Pengerusi BN tanda marah.

Jadi, bagi memperkuatkan kerajaan dan manfaat rakyat, Gerakan gagal dalam mempamerkan sifat proaktif mereka dan memberi kesenangan amat kepada kerajaan negeri yang ada sekarang. Khuatir dengan kelemahan Gerakan akan menjadi seperti Kerajaan Persekutuan yang berkuasa lebih separuh abad dan dibusukkan dengn pelbagai amalan rasuah.

Labels: ,

 

 

Tuesday, December 15, 2009

Mengapa Tidak Bina Homestay di Bukit Koman?

Kita sering memberi salah tanggapan mengenai kepentingan alam sekitar dan pembangunan Negara di dalam sektor pelancongan.

Bukit Koman ialah sebuah kawasan perlombongan yang terletak di bawah kawasan Raub yang mana kawasan ini merupakan kawasan kepada Menteri Pelancongan kita. Aktiviti perlombongan di kawasan itu menggunakan cyanide. Sesungguhnya, cyanide ialah salah satu kaedah perlombongan yang berkesan tetapi terdapat tatacara pelaksanaannya yang tidak digunapakai oleh kita di sini. Di Bukit Koman, cyanide digunakan di kawasan penduduk yang mana rumah terdekat dengan kawasan kolam perlombongan ialah lebih kurang 20 kaki sahaja.

Operasi perlombongan cyanide dimulakan di Bukit Koman sejak Februari 2009. Pada waktu yang sama, penduduk Kampung Bukit Koman sudah dapat membau gas dari cyanide ini dan perkara ini berlanjutan sehingga sekarang. Justeru, penduduk di kawasan berkenaan sudah mula mengalami sakit-sakit seperti kesukaran bernafas, kegatalan dari mata dan kerongkong, dan gatal-gatal badan.

Menurut sumber yang saya perolehi, perkara ini berpunca dari pencemaran sumber air bawah tanah yang datangnya dari perlombongan emas di Bukit Koman. Hasil daripada pencemaran ini, penduduk sekitar akan mengalami masalah seperti peracunan plumbum, arsenik, cadmium dan raksa.

Penduduk Bukit Koman jatuh sakit kerana mendakwa menghidu asap yang dikeluarkan oleh syarikat perlombongan emas sejak Mac 2009. Jabatan Alam Sekitar (JAS) Pahang melaporkan tiada kes yang dilaporkan kepada JAS mengenai penduduk Kg Bukit Koman.

Menurut jawapan lisan Parlimen Bakri 15 Jun 2009 oleh Menteri SUmber Asli dan Alam Sekitar di Dewan Rakyat, siasatan penguatkuasaan yang dijalankan JAS Cawangan Temerloh pada 24 dan 27 Februari 2009 di syarkiat perlombongan tersebut mendapati tiada bau asap yang dikesan,

JAS juga telah menjalankan lawatan pemeriksaan susulan seterusnya yang telah dijalankan pada 4 Mac dan 8 April 2009 mendapati tiada bau yang tidak menyenangkan dikesan dari syarikat perlombongan tersebut.

Pada 8 April 2009, JAS Cawangan Temerloh telah mendapati persampelan air Sungai Koman di bahagian hulu dan hilir projek ini dan keputusan analisa kimia mendapati mematuhi piawai.

Carbon-in-Leach

Aktiviti perlombongan itu juga didapati menggunakan Carbon-in-Leach dan penggunaan tersebut digunakan dalam tapak kilang di mana jaraknya kurang dari 1 km dari kawasan kediaman. Perkara ini amat membimbangkan. Penggunaan bahan kimia ini yang digunakan oleh Negara-negara lain menggunakan cara ini tetapi dalam jarak yang jauh dan tidak berdekatan dengan kawasan penempatan. JAS pula tetap mengatakan bahawa teknologi Carbon-in-Leach tidak menjejaskan alam sekitar dan JAS sendiri mendakwa telah berdasarkan laporan EIA (Laporan Penilaian Kesan Kepada ALam Sekeliling) dan merujuk kepada pihak-pihak berkuasa luar Negara yang lebih berpengalaman serta kaedah-kaedah pelupusan sisa-sisa lombong.

Apabila diteliti laporan EIA yang dirujuk pihak JAS, rupa-rupanya EIA yang dimaksudkan ialah laporan Syarikat Raub Australian Gold Mining Sdn Bhd yang dikeluarkan pada 10 tahun yang lampau (13 Januari 1997).

Penduduk di kawasan berkenaan juga telah mendesak agar JAS mengemukakan DEIA (EIA Terperinci) namun, alasan JAS mengatakan bahawa pada kajian EIA dijalankan, DEIA tidak diperlukan.



Mahkamah

Atas keperihatinan dan takut akan tahap kesihatan mereka tergugat dan membawa maut, penduduk Kampung Bukit Koman telah bersependapat untuk memfailkan permohonan kebenaran bagi semakan penghakiman terhadap keputusan Ketua Pengarah Alam Sekitar yang meluluskan laporan Penilaian Awal Kesan Alam Sekitar (PEIA) bertarikh 13 Januari 1997, bagi cadangan untuk melombong emas di lombong emas Bukit Koman.

Malang bagi penduduk, Hakim Mahkamah Tinggi, Lau Bee Lan telah menolak permohonan tersebut.

Peguam yang mewakili penduduk berkenaan, Jessica Ram Binwani memberitahu, Hakim Bee Lan membuat keputusan itu dalam kamar selepas memutuskan penduduk berkenaan lambat memfailkan permohonan kebenaran itu yang sepatutnya difailkan dalam tempoh 40 hari pengeluaran laporan PEIA.

Beliau berkata, hakim juga menolak dengan kos semua relif yang dipohon penduduk termasuk perintah untuk menghentikan projek dan perintah certiorari untuk membatalkan kelulusan laporan itu.

Lebih 50 penduduk Kampung Bukit Koman hadir di mahkamah dan seorang daripada mereka memberitahu projek itu terletak hanya tiga meter dari rumah mereka.

Memandangkan wakil rakyat Raub ialah Menteri Pelancongan, dan hujah-hujah dari Menteri Sumber Asli dan Alam Sekitar tetap mengatakan bahawa kaedah perlombongan yang digunapakai sekarang tidak membahayakan penduduk sekitar, apakata saya mencadangkan agar wakil rakyat Raub itu untuk menggunakan kebijakan beliau untuk menjadikan Bukit Koman sebagai sebuah pusat homestay di Pahang. Dengan portfolio sebagai Menteri Pelancongan, sudah tentu birokrasi mengenai pembinaan homestay di Bukit Koman tidak menjadi masalah yang rumit, berbanding dengan wakil rakyat yang tidak mempunyai portfolio sedemikian untuk memohon atau member cadangan/ Sekiranya cyanide ini tidak membahayakan, sudah tentu homestay di Bukit Koman dapat menarik pelancong tempatan dan asing serta meningkatkan hasil pendapatan industri pelancongan.

Edisi sunat di sini.

 

 

Monday, December 14, 2009

Skrip BEBAS?....untuk SUARAM




Apabila diundang Suara Rakyat Malaysia (SUARAM) untuk membuat persembahan di majlis makan malam mereka 6 Disember 2009 untuk mengumpul dana, aku membawa cadangan ini ke Rumah Anak Teater (RAT).

RAT pula melihat ke arah aku seolah-olah aku orang yang sebaik-baiknya untuk menulis skrip dan menyumbang ke arah kesedaran hak asasi manusia.

Aku: Takkan aku? Aku bukan penulis skrip.

RAT: Kalau kau tak tulis sekarang, bila lagi kau nak mula tulis skrip? Asyik tulis politik aje.

Atas galakan teman-teman, dan sokongan RAT, aku berkhalwat dan cuba mengorek bakat.

Maka terhasillah BEBAS?

BEBAS? diarah oleh KhairulandwanRodzy dan dilakonkan oleh Nam Ron, Dira Abu Zahar dan Taiyuddin Bakar serta penampilan Indra. Eila pula aku lantik sebagai Pengurus Pentas.





BABAK 1


VDP lagu Negarakuku dimainkan.

Dira dan Tai pelakon masuk dan nyalakan 13 lilin. Nam Ron masuk dan padamkan lilin satu persatu.

Muzik metal dimainkan. Dira, Tai dan Nam Ron ke dindidng masing-masing dan mulakan lukisan ekspressi masing-masing.


BABAK 2

Muzik metal berhenti.


Nam Ron
: Kau dari mana?

Tai: dari…..



Nam Ron: Tak payah bagitahu. Aku dah tahu. Aku tengok berita tadi. Muka kau terbonjol dengan kawan-kawan kau. Melalak-melolong. Sukalah tu. Melawan polis, melawan kerajaan!


Apa faedahnya? Siapa bagi kau pinjaman belajar di universiti? Bukan kerajaan yang kau marahkan tu? Siapa bagi kemerdekaan? Bukan kerajaan yang ada sekarang? Kalau kau kena buang universiti, kau nak jadi apa?

Mat rempit?

Penagih dadah?

Ni, nasib baik tak masuk lokap. Siapa nak jamin kau keluar? Ni, berpuluh-puluh yang dok dalam lokap tu. Padan muka diorang. Kalau kau masuk pun mampus aku buat tak tahu.

Baru setahun jagung. Belajar pun tak habis lagi, dah pandai tentang kerajaan. Bercita-cita nak jadi agen pembangkang.

Kau sedar tak, kita ni semut. Diorang tu gajah. Gajah yang kau nak lawan? Diorang tu semua ada. Meriam, senapang, kereta kebal, kapal selam….kau ada apa? Pelir?



BABAK 3

Nyanyian Indra

Tai bermain jimbe.



BABAK 4


Dira: Kau kenapa? CGPA jatuh?

Tai: Tak. Ayah…..


Nam Ron: Ya, aku bagitahu dia yang dia tak pernah nak bersyukur dengan apa yang dia ada.

Dira
: Apa yang Sazali dah buat?

Nam Ron: Dia sertai perhimpunan haram semalam di bandaraya. Nak mansuhkan akta zalim konon.

Kau tengok dengan kakak kau. Peguam, berbakti kepada masyarakat. Penegak keadilan. Tak perlu demonstrasi. Belajar undang-undang. Praktis. Hidup senang.

Dira: Ayah, Sazali cuma menjalankan hak demokrasinya. Apa salahnya?

Nam Ron
: Apa salah kau kata? Belajar pun tak habis konon nak kata undang-undang sedia ada ni zalim. Langsung tak berterima kasih. Di Malaysia ni mana sukahati berhimpun?


Dira: Ayah, Perlembagaan Persekutuan benarkan. Deklarasi Hak Asasi Manusia Sejagat (UDHR) benarkan. Itu dah menjadikan ribuan rakyat yang turun semalam tidak bersalah.

Tapi nampaknya hak-hak ini disekat di negara kita, konon demi kepentingan dan keselamatan negara. Padahal di dalam Artikel 10 Perlembagaan Persekutuan kita kan memang sudah diperuntukkan bahawa suatu perhimpunan adalah dibenarkan, selagi ianya adalah aman dan tidak bersenjata.

Tai: Tapi kemudian, ada pula seksyen 141 Kanun Keseksaan yang digunakan ke atas demonstran-demonstran jalanan. Kononnya perhimpunan lebih daripada 5 orang, adalah salah di sisi undang-undang.

Dira: Lebih teruk lagi seksyen 27 Akta Polis yang ‘mengurangkan’ bilangan dari 5 ke 3 orang. Alasan yang sama digunakan-Keselamatan negara. Padahal, kepentingan politik.

Hari-hari saya lihat pencabulan hak asasi manusia. Bukan hanya hak berhimpun dicabuli, hak tempat tinggal, hak untuk mendapat makanan, hak berpersatuan, hak bersuara…banyaklah.

Ayah, Sazali mungkin tidak mahu berkata di hadapan ayah sebab dia hormat ayah sebagai bapanya. Tetapi, dia ada prinsip. Dan prinsip Sazali dikongsi dengan ribuan yang lain. Baru-baru ni, Hakim baru aje mengeluarkan ketetapan kes Perhimpunan KESAS 2001 tidak haram.

Mereka dilindungi di bawah hak rakyat berhimpun.


Saya sebenarnya bangga dengan Sazali. Dan, saya sepatutnya bertindak sedemikian semasa saya berada di universiti lagi. Bukannya, sekarang apabila saya mengenali undang-undang.


Sudahlah ayah, saya nak pergi masak. Sazali, dah …. Tak ada apa-apa yang perlu kau gusarkan. Teruskan sahaja usaha tegakkan hak asasi manusia. Ini kan generasi kau. Kau yang penentu untuk generasi kau sendiri.


Ayah terpinga-pinga. Duduk di atas kerusi jongkang-jongkit.




Semua gambar dengan ihsan Zulhabri.



Lagu Memula Moon.


Fade-out.

Labels:

 

 

Friday, December 11, 2009

ME ON THE CHINESE PRESS

三团体个人分享公民社会奖
本南族、柏特拉及回教姐妹

郭史光庆
12月11日
午夜 12点21分

更新

NONE隆雪华堂“第2届公民社会奖”得奖名单出炉!由砂劳越本南族部落、著名部落客拉惹柏特拉及回教姐妹组织(Sisters in Islam)共享殊荣。

共有9个团体与个人被提名参与角逐“第2届公民社会奖”,其他6个是干净及公平选举联盟(Bersih,简称公选盟)、兴权会(Hindraf)、彭亨劳勿武吉公满反山埃采金工委会、受压迫人民联盟(Jerit)、白小保校工委会以及发起“一个黑色马来西亚”运动的时评人黄进发,他也是隆雪华堂的董事。

华团主办但得奖人皆非华裔

3 位得奖人是由一个7人遴选委员会选出,他们是隆雪华堂副会长谢春荣、雪州社区自强协会主席玛丽亚陈阿都拉、国民醒觉运动(Aliran)主席拉玛克里斯南(P Ramakrishnan)、律师公会主席拉古纳、艺术工作者兼评论人希山慕丁莱益斯(Hishammudin Rais)、淡米尔教育运动领袖阿鲁慕甘(K Arumugam)以及回教革新组织(JIM)主席再益卡马鲁丁(Zaid Kamaruddin)。

NONE值得一提的是,虽然隆雪华堂是一个华团组织,但是三个获奖者都不是华裔。

这项颁奖典礼今晚于隆雪华大堂楼上讲堂举行,约300名出席者坐满现场,大多是来自非政府组织与政党的领袖与支持者,俨然是一场热闹的社运人士大聚会。

所有提名者皆出席这项颁奖礼,只有因为担忧遭刑事诽谤案件对付,据说已潜逃出国的拉惹柏特拉没有现身。

本南人面对金权势力不低头

代表遴选委员会致词的希山慕丁表示,本南族是因为对由政治人物、警方、军队以及财团组成的金权势力,以及族内女性遭凌辱的打压,依然不屈不挠捍卫本身的土地与生活权利,因此获奖。

NONE千里迢迢从砂拉越飞来领奖的本南族代表尼克(Nick Kelasau)在简短的得奖感言中,感谢各界所给予的关注,“没有你们的关注,我们什么都做不了,我们能够得奖都亏大家的支持”。

对于拉惹柏特拉,希山慕丁指对方“为马来西亚打开非常大的民主空间”。




回教姐妹冀在10年内“关门”

回教姐妹组织则为了开拓更多民主空间,发表她们对回教的看法,因此面对种种批评而获奖。

NONE代表该组织领奖的玛斯嘉丽查(Masjaliza Hamzah)获奖后表示,回教姐妹组织成立于1988年,目前已经21岁,她希望该组织能在未来10年内“关门大吉”,那代表她们的目标已达致,国民能够享有平等与自由。

黄进发以潮州话向母亲致谢

没有获奖的提名者也轮流上台致词,一身黑衣黑裤黑领带的黄进发,上台的第一句话就是以潮州话,向在场的姐姐与母亲表示“感谢”,强调“我参与政治就是不要活在恐惧中”。

武吉公满反毒工委会的代笔则形容,获得提名是“不幸中的大幸”。来自工委会的十多名成员身穿青色的反毒T恤,在会场设立柜台售卖这件T恤以及汽车贴纸,并收集反毒运动签名。

公选盟秘书处的费查(Faisal Mustaffa)表示,政府至今仍未落实任何公选盟在2007年发动大型街头示威时的选举诉求,但是“公选盟2.0”将在明年重新出发。

一个大马仅掩盖国家旧问题

NONE筹委会主席杨有为在致欢迎词时表示,希望借着这两节公民社会奖的举办,能重建公民素养,避免受到政治人物的鼓动形成民粹运动,培养对多元族群与文化的尊重的基本共识,进而为本届公民社会奖的主题:开拓民主空间,促进公民社会,贡献一份心力。

“随着威权体制转型,政治海啸的效应,将陆续暴露这个国家本身许多的旧问题,并加速外在新挑战的来临,包括:首创的宪政体制、困顿的经济转型、分歧的国族认同、政治力渗透民间组织等,都在严厉考验这个新兴民主国家的存续能力。”

“而‘一个马来西亚’概念只不过是掩盖了这些难题,并且忽视社会里蠢蠢欲动、人民权利意识觉醒、各种民间异议纷纷组织化之事实。”

此外,马大法律系讲师阿兹米(Azmi Sharom)也在颁奖礼上,发表题为”民主化:公民社会的角色”的专题演讲。

 

 

KLSCAH's The 2nd Civil Society Awards



BERSIH was nominated to win the award.

The winners were Sisters in Islam, the Penans and Raja Petra Kamarudin.

 

 

Wednesday, December 09, 2009

The Need of Co-operation between Political Groups and Civil Society




2-20 November 2009 – During the Political and Civil Society Seminar organized by The International Academy of Frederich Naumann Foundation (IAF), FAN Malaysia had sent one of its representative to participate and co-moderate the seminar.

The focus of the seminar is to discuss The role of NGOs and Political Parties. The other participants are from the regions of South Asia, East Europe, Africa, South America, and Mediterranean. There are 23 participants attended the exciting seminar.

Malaysian participants presented their views on the political scenario and the rate of co-operation among the political parties and civil society groups.

The lecture were conducted by Dr. Rolf Freier and Mr Tauseeq Haider who covered A comparative analysis of NGOs and Political Parties that talked about the history, status, legitimacy and international significance. The seminar also covered the Themes, Public Image and Political Communication that leads to a better co-operation among civil societies and political parties.

In every session, participants were given opportunity to criticize and giving inputs to each other base on their experiences.

Besides the moderators, this seminar also has the opportunity to listen to the presentation of Prof. Roland Roth, University of Magdeburg who talked about social movement in Germany.

The seminar not only covered the class session but had a very fruitful discussion with Prof. Dr. Werner J. Patzelt who is from the Technological University (TU) of Dresden, Institute of Political Sciences; Mr Peter Fräbel (FDP), Mayor of Municipality of Floh-Seligenthal and also with a representative of FDP that talks about the development and current situation of the FDP in Saxony.





Besides having a various sessions of discussion about NGOs and political parties, the participants also were given the chance to meet up with to Dr.-Ing. Hans-Joachim Jäger who is behind the success of the rebuilding of the Church of our Lady (Frauenkirche) who gave a new spirit to the participants to bring back home.

In Dresden, the participants were given the chance to know the history of the city by touring the beautiful monuments and sites.

Malaysia will make use of this seminar by replicating the program to the local groups by taking the local context.

 

 

Get awesome blog templates like this one from BlogSkins.com